‘’Ik moest nog gitaar leren spelen, maar wij waren wel overtuigd dat dit ging lukken.’’

Het is 8 april 2000. De Engelse cultband New Model Army geeft een concert in wereldstad Hardenberg, Overijssel. Tussen de concertgangers bevind zich ook een hechte vriendengroep uit Prinsenbeek, gemeente Breda. Bepaald geen nieuwe gezichten bij de concerten van New Model Army. De gezamenlijke liefde voor de Bradfordse band is een belangrijk onderdeel van de vriendschap die inmiddels al bijna 40 jaar duurt.

Dit optreden was echter anders dan normaal. Het resulteerde in het uitkomen van een droom, die later bedolven zou raken onder het uitkomen van nog veel meer dromen.

Dit is het verhaal van De Stolen Bicycles.

‘’Ik heb altijd al geroepen dat ik in een band wil spelen, dat was wel een van de levensdromen die ik het allerliefst waar wilde maken. Toen ik op mijn 17e op mezelf ging wonen heb ik vrij snel een gitaar gekocht. Ik kon eigenlijk niet zo veel, maar ik had al vrij snel door dat je met een paar akkoorden zelf een nummer kon maken”, zegt frontman en tekstschrijver Ger Thijssen over zijn eigen muzikale beginselen.

De droom om in een band te zitten is de jaren daarna nooit echt van de grond geraakt. Tot dus dat concert in Hardenberg. ‘’Het was een hele wilde nacht die volledig uit de klauwen liep.’’ De volgende ochtend, in de auto terug naar huis werd de knoop dan toch eindelijk doorgehakt ‘’En nou gaan we een band beginnen!’’

De oprichtende leden, die zichzelf ook wel de ‘’Boys from Hardenberg’’ noemen waren Hans Timmers (bas), Ben Poppelaars (leadgitaar), Bas van der Pol (drums) en dus Ger Thijssen (slaggitaar). Albert Meeuwissen sloot zich daarna aan als zanger.

Om echt serieus werk te maken van dit idee werd een vergadering ingelast waarbij iedereen een CD of cassettebandje mee moest nemen, met daarop muziek die ze zelf tof zouden vinden om te maken. Ook zou er worden beslist wat de naam van de band moest worden.

De suggestie van Meeuwissen om de band  ‘Yo Te Quiero’ te noemen, viel niet in goede aarde bij de rest. ‘’We komen toch niet uit Sint-Willebrord?!’’ We gaan toch niet in een zilveren pak op het podium staan?!’’. Volgends Thijssen was er maar één optie. ‘’Er is maar één bandnaam waar ik in ga zitten. En dat is ‘Stolen Bicycles’’’.

Deze unieke bandnaam is een verwijzing naar de achtergrond van de bandleden. Tijdens stapavonden in de Bredase binnenstad, midden jaren 80. ‘’De fietsen destijds hadden hele slappe sloten. Als je terugkwam na het stappen was je fiets vaak gejat. En de enige manier om dan weer thuis te komen was zelf een fiets jatten.’’ Je kunt dus stellen dat het concept van deelscooters, net als de muzikale carrière van Elvis Presley een Bredase uitvinding is.

Deze naam zagen ze wel zitten. En vanaf dat moment ging de band door het leven als ‘Stolen Bicycles.’.

Nadat Meeuwissen bij de eerste paar repetities niet op kwam dagen is besloten om verder te gaan met Thijssen als frontman. Iets later is heeft Frank Poppelaars zich bij de band aangesloten als slagitarist (overigens geen familie van leadgitarist Ben.)

 De eerste repetities waren niet om aan te horen. Maar aan energie en wilskracht was er geen gebrek. De jamsessies werden strakker en aangevuld met teksten uit een boekje dat Thijssen al jaren naast zijn bed had liggen, gevuld met mijmeringen.

‘’Die mijmeringen zijn uiteindelijk de basis geweest van alle teksten op onze eerste CD.’’  

Daarover gesproken. Het is de Stolen Bicycles wel degelijk gelukt om eigen muziek uit te brengen. Hun discografie bestaat momenteel uit het album ‘For Sale’, de EP ‘Riddles, Questions and Answers. En een hoop bootlegs die helaas nooit officieel zijn uitgebracht.

Op Spotify is hun werk te beluisteren. Alle teksten zijn geschreven door Thijssen. Zijn persoonlijke favoriet is het nummer ‘The Great Famine’. Een lied over de Ierse hongersnood en de daaropvolgende massaemigratie naar de Verenigde Staten.

Het allereerste optreden van de band vond plaats in Prinsenbeek, in 2001. En daarna ging het hard. De optredens werden steeds beter, er kwam steeds meer materiaal. En uiteindelijk hebben ze gespeeld in de voorprogramma’s van toch wel een paar bekende namen.

Zoals Rosemary’s Sons. Een andere band uit Prinsenbeek, bekend van het lied ‘Shine’ (Een samenwerking met Ilse de Lange.) Maar ook met Van Dik Hout ‘’Arrogante eikels’’ en WC Experience ‘’Daar hebben we veel mee gelachen.’’

Toch vond het onbetwiste hoogtepunt van de band plaats op 9 december 2005. Stolen Bicycles speelde in Breda in het voorprogramma van New Model Army. De band waar ze 5 jaar eerder hun bestaan aan hadden te danken.

Een jaar later toerde New Model Army verder door Europa, om uiteindelijk terug te keren in Nederland. De Stolen Bicycles hadden de kaarten al besteld toen bekend werd dat hun geplande voorprogramma uitviel. ‘’Toen heeft New Model Army zelf naar onze drummer gebeld en gevraagd of we beschikbaar zijn om de Nederlandse optredens te doen. Toen speelde we in de Melkweg in Amsterdam, Tivoli in Utrecht en Waterfront Rotterdam.’’

Het andere grote hoogtepunt is dat de band kan zeggen dat ze op Lowlands hebben gespeeld. Veel mensen die op dat festival kwamen speelde in een band, dus besloot de organisatie een actie te organiseren om deze bands een officieel podium te geven. Iedere band moest muziek opsturen en daaruit werden er enkele geselecteerd. Waaronder dus de Stolen Bicycles.

Intussen was de band wel ouder, de leden hadden gezinnen te onderhouden. En het werd moeilijk geacht zo’n gave ervaring als Lowlands nog te overtreffen. Frank Poppelaars had tegen die tijd de band al verlaten. En drummer Bas van der Pol is er ook een tijd tussenuit geweest. Hij is overigens nog wel even vervangen

‘’We hebben een keer een andere drummer gehad. Dat was eigenlijk een veel strakkere drummer. Maar hij was ook fan van Bløf, dat vond de rest van de band erg moeilijk.’’

Omdat de mannen bang waren een slap aftreksel van zichzelf te worden werd in 2011 besloten om er mee te stoppen. Het afscheidsconcert vond plaats in café De Speeltuin in Breda.

  ‘’Eigenlijk kostte het in een band zitten toen meer energie dan dat het opleverde.’’

Wel is er nog een reünie geweest. In 2019 vond in Prinsenbeek het PITT festival plaats. Speciaal voor deze gelegenheid werd besloten om weer samen op te treden. Binnen vijf maanden tijd werd er weer volle bak geoefend. ‘’We waren er allemaal, alle vijf.’’ Het optreden was zonder twijfel een succes.

Sinds 2020 staat de band officieel op pauze. Of er ooit nog nieuwe optredens komen is geen zekerheid. Maar aan het enthousiasme in de stemmen van de leden, als ze praten over de band is wel te horen dat de deur nog op een kiertje staat. Of die deur zich ooit nog helemaal opent weten we niet.

Wel kunnen we stellen dat deze Bekenaren die ‘’Eigenlijk helemaal niks konden.’’ Toch een verdomd imposante carrière hebben gehad.

Stolen Bicycles, gefeliciteerd met jullie 25 jarig bestaan!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *